తెలుగు లిపి
Telugu Lipi
తెలుగు లిపి
"అందరికీ ఉపయోగపడేవిధంగా
ఈ పోస్ట్ ని
అందరూ షేర్ చేయగలరు
FREE DOWNLOAD
ఈ పోస్ట్ ని
అందరూ షేర్ చేయగలరు
FREE DOWNLOAD
“దేశ భాషలందు తెలుగు లెస్స” అని శ్రీకృష్ణదేవరాయలు వారు అన్న మాటకు అర్థం మన దేశంలో ఎన్నిభాషలున్నా సరే ఏ భాష కూడా తెలుగుతో పోటీ పడలేదు అని. తెలుగు భాషలోని మాధుర్యం అంతా ఇంతా కాదు. ఉగ్గు పాల నుండి ఒక బిడ్డకి తల్లి పాట పాడేందుకు వీలైన భాష.తెలుగు భాషలోని స్పష్టత, నేర్పు, భావం, కూర్పు చాలా అందంగా ఉంటాయి. ఎందరో మహనీయులు, కవులు, కవయిత్రులు మన తెలుగు భాష యొక్క ప్రాముఖ్యతను గురించి చాటిచెప్పారు.
తెలుగు భాష తేనె వలె మధురంగా ఉంటుంది. “సంస్కృతంలోని చక్కెర పాకం, అరవభాష లోని అమృతరాశి, కన్నడ భాష లోని తేట,ఇవన్నీ తెలుగు నందు కలవు” అని శ్రీకృష్ణదేవరాయల వారు తెలిపారు. తెలుగు భాష ద్రావిడ భాష నుండి వచ్చింది. ద్రావిడ భాషలు మొత్తం 21 అని ఒకానొక సందర్భంలో తెలిసింది. అందులో మన తెలుగు కూడా ఒకటి. తెలుగు లిపి కన్నడ లిపితో పోలియుండును. మనదేశంలో ఒక్కో రాష్ట్రంలో ఒక్కో భాష మాట్లాడతారు.
తెలుగులో కవిత్వం మన ఆది కవి “నన్నయ” గారి మహాభారతం నుండి అంటే 11వ శతాబ్దం నుండి మొదలైంది అనుకోవడంలో ఎటువంటి సందేహమూ లేదు. తెలుగు భాష తేనె వలె మధురంగా ఉంటుంది. “సంస్కృతంలోని చక్కెర పాకం, అరవభాష లోని అమృతరాశి, కన్నడ భాష లోని తేట,ఇవన్నీ తెలుగు నందు కలవు” అని శ్రీకృష్ణదేవరాయల వారు తెలిపారు. తెలుగు భాష ద్రావిడ భాష నుండి వచ్చింది. ద్రావిడ భాషలు మొత్తం 21 అని ఒకానొక సందర్భంలో తెలిసింది. అందులో మన తెలుగు కూడా ఒకటి. తెలుగు లిపి కన్నడ లిపితో పోలియుండును. మనదేశంలో ఒక్కో రాష్ట్రంలో ఒక్కో భాష మాట్లాడతారు.
500-600 సంవత్సరాల క్రితం శాతహవాహనుల పరిపాలన కాలంలో “ప్రకృత్” అనే భాష మన ఆంధ్రప్రదేశ్ లో వాడటం జరిగింది. కానీ ఆ ప్రకృత్ భాషలోని తద్బావాలను కలిపి తెలుగుగా మార్చడం జరిగింది. ప్రకృత్ భాష కనుమరుగైంది,కానీ మన తెలుగు మాత్రం తేనెలా ఊరిస్తూనే ఉంది. మన తెలుగు భాషకి “తెనుగు భాష”, ఆంధ్రభాష అను పర్యాయ పదాలు కలవు. తెలుగు భాషలోని అక్షరాలు 56 ఉండేవి. 18 అచ్చులు మరియు 38 హల్లులు ఉండేవి. కానీ, ఇప్పటి పాఠ్యప్రణాళిక ప్రకారం 16 అచ్చులు,36 హల్లులు గా మారిపోయినవి.
తెలుగు భాష సంస్కృతం నుండి తీసుకొన బడింది. కానీ, లిపి వరకు వస్తే సంస్కృత భాష “దేవనాగిరి”లిపి లో ఉండును. తెలుగు బ్రహ్మ లిపిలో ఉండును. విజయనగర సామ్రాజ్య పరిపాలన నుండి తెలుగు యొక్క ప్రాదాన్యతపెరిగెను. రాయలవారి పాలనలో అష్టదిగ్గజాలు ఉండేవారు. వారందరూ తెలుగు భాషలో పండితోత్తములు.
తెలుగు వ్యాకరణ దిశగా చూసినా, పలికే విధానం దిశగా చూసిన ,ఎటు చూసిన తెలుగు భాష కి తెలుగే సాటి,వేరేదిలేదు దీనికి పోటీ. ఒక్క తెలుగు భాషలో మాత్రమే “అష్టావదానం”, “శతావదనం” “సహస్రావదనం” “సమస్యాపూర్ణం” అనే అంశాలు ఉండును. వేరే ఏ భాషకు కూడా ఈ విధమైనా సౌకర్యం వీలుపడదు.తెలుగు భాష గురించి ఎంత చెప్పినా, వ్రాసినా, చదివినా, విన్నా తనవి తీరదు. అంతటి మధురమైనది మన తెలుగు భాష. దక్షిణ భారతదేశం మరియూ ఇతర (తెలుగువారు) ప్రదేశాల్లోతెలుగు వారు, తెలుగుమాట్లాడేవారి సంఖ్య 66 మిలియన్లు అంటే ఆశ్చర్యపోనక్కరలేదు. ఇంకా ఎంత చెప్పినా తెలుగు భాషయొక్క ప్రాముఖ్యత ముందు దిగదుడుపే.
ఇలాంటి తెలుగు భాషని మనలో చాలా మంది నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నారు.కొందరు తెలుగు మాట్లాడడానికే అసహ్యించుకుంటున్నారు. మరికొందరు తెలుగు మాట్లాడేవారిని దగ్గరకు కూడా రానివ్వరు. ప్రాశ్చ్యత్య దేశ భాషల, ఇతర భాషల యొక్క ప్రాముఖ్యతను పెంచుతున్నారే తప్ప తెలగుభాష కనీస గౌరవం కూడా ఇవ్వరు. తెలుగు వారమంతా ఎంతో వీలుగా, సౌకర్యంగా ఉండే తెలుగుని మాట్లాడటమే మానేసారు.
ఇకపోతే ఇప్పటి కాలం పిల్లలు, వారి సంగతి అసలు చెప్పనే వద్దు, తెలుగు పదాలే మర్చిపోతున్నారు. తెలుగు భాష యొక్క గొప్పతనం, తెలుగు జాతి తీయదనం తెలుసుకున్న వాళ్ళకి తెలుగే ఒక మూలధనం అని ఒక కవి చాలా గొప్పగా చెప్పారు. పిల్లలు తెలుగులో మాట్లాడకుండా ఉండటానికి చాలా కారణాలు ఉండవచ్చు, వారు పెరుగుతున్న వాతావరణం, తల్లిదండ్రులు, పాఠశాలలు, స్నేహితులు మొదలైనవి. మొదటి పదమైన “అమ్మ” అనే పదానికి బదులు మమ్మీ, మామ్ అని అక్కడ నుంచి ప్రతి పదం, ప్రతీ సందర్బం,ప్రతీచోట కూడా పిల్లలు తెలుగుకి బదులుగా ఇతర భాషలపై మోజూ చూపుతారు. పిల్లలే కాదు, పెద్దవారు కూడా తెలుగులో మాట్లాడితే అదేదో తప్పని లేదా చుట్టు ప్రక్కలవాళ్లు మనకు నాగరికత అనేది తెలీయదని అనుకుంటారని వారు కూడా ఇతర భాషలలొ మాటాడటం మొదలు పెడతారు. ఇది చూసిన పిల్లలు ఇదే పద్దతిని పాటిస్తారు, కానీ అది తప్పు.ఎవరి మాతృభాష లో వారు మాట్లాడటం వారి హక్కు.అలా అని అభివృద్ది చెందకూడదని కాదు.(నాగరికత విషయంలో).పరభాషా జ్ఞానాన్ని సంపాదించుకోవడంలో తప్పు లేదు.కానీ సంబోధనా సమయంలోనైనా మన భాషని మనం మరచిపోరాదు.
ప్రాశ్చ్యత్య దేశాలు సైతం మన భాషను, మన భాషలోని కమ్మదనాన్ని మెచ్చుకొని ఆదరిస్తున్నపుడు మనం మన తెలుగు భాషని అగౌర్వించడం బావ్యం కాదు. దయచేసి తెలుగువారందరము తెలుగులోనే మాట్లాడుదాము. పాఠశాలలో కూడా తెలుగు భాషను /తెలుగు భాషలోని గొప్పదనాన్ని పాఠ్యాంశాల రూపంలో ప్రచురించినచో విద్యార్ధిని, విద్యార్థులకు బాల్యములోనే తెలుగు భాషయొక్క ప్రాముఖ్యతను గురించి అవగాహన ఏర్పడును.
అచ్చులు (16)
అ ఆ ఇ ఈ ఉ ఊ ఋ ౠ ఌ ౡ ఎ ఏ ఐ ఒ ఓ ఔ
ప్రాణ్యక్షరములు (2)
అం అః
ఉభయాక్షరములు (3)
అఁ అం అః
హల్లులు (36)
క ఖ గ ఘ ఙ
చ ఛ జ ఝ ఞ
ట ఠ డ ఢ ణ
త థ ద ధ న
ప ఫ బ భ మ
య ర ల వ
శ ష స హ
ళ ఱ క్ష
చ ఛ జ ఝ ఞ
ట ఠ డ ఢ ణ
త థ ద ధ న
ప ఫ బ భ మ
య ర ల వ
శ ష స హ
ళ ఱ క్ష
అంకెలు(10)
౧ ౨ ౩ ౪ ౫ ౬ ౭ ౮ ౯ ౦
---------------------------------------
---------------------------------------
(కామేశ్వరరావు అనే తెలుగు భాషా ప్రేమికుడు ఈ వ్యాఖ్య చేసారు.)
అమ్మ చిక్కిపోతోంది
తెలుగు భాషకు ఏభై ఆరు అక్షరాలు ఉన్నాయంటే అవునా అని ఆశ్చర్య పడేవారూ, అవును గాబోలు అని సర్ధుకుపోయేవారూ, కాదేమో అని అనుమాన పడేవారూ, కానే కాదు అని ఖచ్చితంగా చెప్పేవారూ చాలా మందే ఉన్నారు ఈ మధ్య.
మొన్న కలలో తెలుగు తల్లి కనిపించింది, అమ్మా బాగున్నావా అంటే కంట నీరు పెట్టుకుంది. ఏమమ్మా ఎందుకా కన్నీరు అంటే ఇలా చెప్పుకొచ్చింది.
కామేశం, అచ్చులలో ఋ ఋ, ఌ , ౡ లను ఎప్పుడో తీసేసేరు ఋషులంతా రుషులయ్యేరు, లాయం అని రాయడమూ తెలియక దాని అర్ధమూ తెలియక లు, లూ లను ఖండించేరు. ఇక విసర్గ వాడకం ఎప్పుడో పోయింది.
ఇక హల్లుల విషయానికొస్తే "క"వర్గంలోని అను నాసికం ఎప్పుడు ఎలా వాడాలో ఎవరికీ తెలియకుండా పోయింది.
"చ" వర్గంలో ఉన్న మరో చ, జ లను అందరూ మరచిపోయేరు. ఇక ఉభయాక్షరాలకొస్తే శ్కట రేఫ అదేరా బండి ర "ఱ" వాడకమే లేదు, అందరూ ర తో సరిపెట్టుకుంటునారు.
పోనీలే పిల్లలు అని సరిపెట్టుకుంటే ఈ మధ్య మరో సమస్య రా
ళ బదులు ల, ణ బదులు న వాడేస్తునార్రా
కళ్ళు, పెళ్ళి అనడానికి కల్లు, పెల్లి అంటునారు. కల్లు అంటే ఏమిటో నీకు తెలుసుగా, తాటి కల్లో ఈత కల్లో కాదూ, అదీ కాకపోతే సన్ని కల్లూ, ఉప్పు కల్లూనూ
ఇక వీణ, జాణ అనడానికి బదులు వీన, అంటునారు, వేణుని వేను అంటున్నారు. ఇలా నా శరీరంలోని ఒక్కొక్క అక్షర భాగాన్ని తొలగిస్తూ పోవడం న్యాయమా చెప్పు అంటూ వాపోయింది.
పోతనగారైతే కాటుక కంటినీరు అని పద్యం ఎత్తుకునేవారు. ఆయన మహానుభావుడు కనుక నేను మామూలు భావు(కు)ణ్ణి కనుక ఇదిగో ఇలా
ఏటికి మాకు కావలయు నేబదియారగు నక్షరమ్ములున్
మాటల తీరు తెన్నులను మార్చిన నేమగునంచు నీ
నాటికి తల్లినెంతగనొ నవ్వులపాలొనరించు చుండ తా
కాటుక కంటనీరొల్కగా తెలుగమ్మయె కుందిపోదొకో
మిత్రులూ, అందరం కలిసి కట్టుగా మన తెలుగమ్మను కాపాడుకుందాం. పిల్లలకు తెలుగు నేర్పుకుందాం, తెలుగువారితో తెలుగులోనే మాట్లాడుకుందాం.
తెలుగు భాషకు ఏభై ఆరు అక్షరాలు ఉన్నాయంటే అవునా అని ఆశ్చర్య పడేవారూ, అవును గాబోలు అని సర్ధుకుపోయేవారూ, కాదేమో అని అనుమాన పడేవారూ, కానే కాదు అని ఖచ్చితంగా చెప్పేవారూ చాలా మందే ఉన్నారు ఈ మధ్య.
మొన్న కలలో తెలుగు తల్లి కనిపించింది, అమ్మా బాగున్నావా అంటే కంట నీరు పెట్టుకుంది. ఏమమ్మా ఎందుకా కన్నీరు అంటే ఇలా చెప్పుకొచ్చింది.
కామేశం, అచ్చులలో ఋ ఋ, ఌ , ౡ లను ఎప్పుడో తీసేసేరు ఋషులంతా రుషులయ్యేరు, లాయం అని రాయడమూ తెలియక దాని అర్ధమూ తెలియక లు, లూ లను ఖండించేరు. ఇక విసర్గ వాడకం ఎప్పుడో పోయింది.
ఇక హల్లుల విషయానికొస్తే "క"వర్గంలోని అను నాసికం ఎప్పుడు ఎలా వాడాలో ఎవరికీ తెలియకుండా పోయింది.
"చ" వర్గంలో ఉన్న మరో చ, జ లను అందరూ మరచిపోయేరు. ఇక ఉభయాక్షరాలకొస్తే శ్కట రేఫ అదేరా బండి ర "ఱ" వాడకమే లేదు, అందరూ ర తో సరిపెట్టుకుంటునారు.
పోనీలే పిల్లలు అని సరిపెట్టుకుంటే ఈ మధ్య మరో సమస్య రా
ళ బదులు ల, ణ బదులు న వాడేస్తునార్రా
కళ్ళు, పెళ్ళి అనడానికి కల్లు, పెల్లి అంటునారు. కల్లు అంటే ఏమిటో నీకు తెలుసుగా, తాటి కల్లో ఈత కల్లో కాదూ, అదీ కాకపోతే సన్ని కల్లూ, ఉప్పు కల్లూనూ
ఇక వీణ, జాణ అనడానికి బదులు వీన, అంటునారు, వేణుని వేను అంటున్నారు. ఇలా నా శరీరంలోని ఒక్కొక్క అక్షర భాగాన్ని తొలగిస్తూ పోవడం న్యాయమా చెప్పు అంటూ వాపోయింది.
పోతనగారైతే కాటుక కంటినీరు అని పద్యం ఎత్తుకునేవారు. ఆయన మహానుభావుడు కనుక నేను మామూలు భావు(కు)ణ్ణి కనుక ఇదిగో ఇలా
ఏటికి మాకు కావలయు నేబదియారగు నక్షరమ్ములున్
మాటల తీరు తెన్నులను మార్చిన నేమగునంచు నీ
నాటికి తల్లినెంతగనొ నవ్వులపాలొనరించు చుండ తా
కాటుక కంటనీరొల్కగా తెలుగమ్మయె కుందిపోదొకో
మిత్రులూ, అందరం కలిసి కట్టుగా మన తెలుగమ్మను కాపాడుకుందాం. పిల్లలకు తెలుగు నేర్పుకుందాం, తెలుగువారితో తెలుగులోనే మాట్లాడుకుందాం.
🙏
ReplyDelete