రామరక్షాస్తోత్రము_ rama raksha stotram Granthanidhi mohan publications bhaktipustakalu

రామరక్షాస్తోత్రము

               అస్య శ్రీరామరక్షాస్తోత్రమన్త్రస్య, బుధకౌశిక ఋషిః , శ్రీ సీతారామచన్ద్రో దేవతా , అనుష్టుప్ ఛన్దః , సీతా శక్తిః , శ్రీమత్ హనుమాన్ కీలకమ్ , శ్రీరామచన్ద్రప్రీత్యర్థే రామరక్షాస్తోత్రజపే వినియోగః ॥

॥ ధ్యానమ్ ॥

ధ్యాయేదాజానుబాహుం ధృతశరధనుషం బద్ధపద్మాసనస్థమ్
పీతం వాసో వసానం నవకమలదళస్పర్ధినేత్రం ప్రసన్నమ్ ।
వామాఙ్కారూఢ సీతాముఖకమలమిలల్లోచనం నీరదాభమ్
నానాలఙ్కారదీప్తం దధతమురుజటామణ్డనం రామచన్ద్రమ్ ॥

ఆజానుబాహుడూ, ధనుర్బాణాలు ధరించి పద్మాసనంలో కూర్చుని ఉన్నవాడూ, పీతాంబరము ధరించినవాడూ, తాజా కమలపత్రమునుపోలు నేత్రము(లు) కలవాడూ, ప్రసన్నుడూ, ఎడమతొడపై కూర్చున్న సీతాదేవి ముఖ కమలమును వీక్షించుచున్నవాడూ, నల్లమబ్బువంటి మేనిఛాయ కలవాడూ, అనేక అలంకారములతో మెరయుచున్నవాడూ, ఊరువులవరకూ ఉన్న అల్లబడిన జట కలవాడూ అయిన రామచంద్రుని ధ్యానించుచున్నాను.

చరితం రఘునాథస్య శతకోటి ప్రవిస్తరమ్ ।
ఏకైకమక్షరం పుంసాం మహాపాతకనాశనమ్ ॥ 1 ॥

రామభద్రుని చరితము అత్యంత విస్తారమైనది. (అందు) ప్రతీ అక్షరమూ మనుష్యుల మహాపాతకములు నాశనము చేయగలదు.

ధ్యాత్వా నీలోత్పలశ్యామం రామం రాజీవలోచనమ్ ।
జానకీలక్ష్మణోపేతం జటాముకుటమణ్డితమ్ ॥ 2 ॥

నల్లకలువమేనిఛాయగలవాడు, పద్మనేత్రుడూ, సీతాలక్ష్మణులతో కూడినవాడు, కిరీటమువలెనున్న అల్లిన జట కలిగినవాడు అయిన రామభద్రుని ధ్యానించి,

సాసితూణధనుర్బాణపాణిం నక్తఞ్చరాన్తకమ్ ।
స్వలీలయా జగత్రాతుం ఆవిర్భూతం అజం విభుమ్ ॥ 3 ॥

ఒరలో ఖడ్గమూ, చేతిలో ధనుర్బాణములు కలిగినవాడూ, నిశాచరులను అంతమొందించినవాడూ, జన్మలేనివాడు అయినప్పటికీ జగద్రక్షణకై ఆవిర్భవించిన పరమాత్మ (అయిన రామభద్రుని ధ్యానించి)

రామరక్షాం పఠేత్ప్రాజ్ఞః పాపఘ్నీం సర్వకామదామ్ ।
శిరోమే రాఘవః పాతు ఫాలం దశరథాత్మజః ॥ 4 ॥

(పై చెప్పబడిన విధముగా రాముని ధ్యానించి) ప్రాజ్ఞుడు , పాపములు ధ్వంసము చేయునదీ, అన్ని కోరికలు తీర్చగలిగినదీ అయిన రామరక్షా స్తోత్రము చదువవలెను. నా శిరమును రాఘవుడు రక్షించుగాక. నుదురు దశరథాత్మజుడు రక్షించుగాక.

కౌసల్యేయో దృశౌ పాతు విశ్వామిత్రప్రియశ్రుతీ ।
ఘ్రాణం పాతు మఖత్రాతా ముఖం సౌమిత్రివత్సలః ॥ 5 ॥

కౌసల్యాతనయుడు నా నేత్రములు రక్షించుగాక. విశ్వామిత్రునికి ప్రియుడైనవాడు నా కర్ణములను రక్షించుగాక. నా నాశికను యజ్ఞరక్షకుడు రక్షించుగాక. (లక్ష్మణుడు తన వత్సమైనవాడు) లక్ష్మణుని వాత్సల్యముగ చూచువాడు నా ముఖమును రక్షించుగాక.

జిహ్వాం విద్యానిధిః పాతు కణ్ఠం భరతవన్దితః ।
స్కన్ధౌ దివ్యాయుధః పాతు భుజౌ భగ్నేశకార్ముకః ॥ 6 ॥

అన్ని విద్యలకూ ఆలవాలమైనవాడు నా నాలుకను రక్షించుగాక. భరతుడు కొలిచినవాడు నా కణ్ఠమును రక్షించుగాక. దివ్యాయుధసంపన్నుడు నా స్కందములను రక్షించుగాక. శివధనుర్భంగము చేసినవాడు నా భుజములను రక్షించుగాక.

కరౌ సీతాపతిః పాతు హృదయం జామదగ్న్యజిత్ ।
మధ్యం పాతు ఖరధ్వంసీ నాభిం జామ్బవదాశ్రయః ॥ 7 ॥

సీతాపతి నా కరములను రక్షించుగాక. పరశురాముని గెలిచినవాడు నా హృదయమును రక్షించుగాక. ఖరుని దునిమినవాడు నా శరీరమధ్యభాగమును రక్షించుగాక. జాంబవంతునికి ఆశ్రయమునిచ్చినవాడు నా నాభిని రక్షించుగాక.

సుగ్రీవేశః కటీ పాతు సక్థినీ హనుమత్ప్రభుః ।
ఊరూ రఘూత్తమః పాతు రక్షఃకులవినాశకృత్ ॥ 8 ॥

సుగ్రీవునికి ప్రభువైనవాడు నా కటిని రక్షించుగాక. హనుమంతుని ప్రభువు నా తొడలను రక్షించుగాక. రఘువంశజులలో ఉత్తముడూ, రాక్షసకులాంతకుడు అయినవాడు నా పిరుదులను రక్షించుగాక.

జానునీ సేతుకృత్పాతు జఙ్ఘే దశముఖాన్తకః ।
పాదౌ విభీషణశ్రీదః పాతు రామోఖిలం వపుః ॥ 9 ॥

నా మోకాళ్ళను సేతువును నిర్మించినవాడు రక్షించుగాక. నా పిక్కలను దశముఖుని అంతమొందించినవాడు రక్షించుగాక. విభీషణునికి రాజ్యము (శ్రీ) నిచ్చినవాడు నా పాదములను రక్షించుగాక. రాముడు నా శరీరము అంతయూ రక్షించుగాక.

ఏతాం రామబలోపేతాం రక్షాం యః సుకృతీ పఠేత్ ।
స చిరాయుః సుఖీ పుత్రీ విజయీ వినయీ భవేత్ ॥ 10 ॥

ఈ రామబలోపేతమైన రక్షను పఠించు పుణ్యాత్మునికి (మంచిపనులుచేయువానికి) చిరాయువూ, సౌఖ్యమూ, పిల్లలూ, విజయమూ, వినయమూ కలుగుతాయి.

పాతాలభూతలవ్యోమచారిణశ్ఛద్మచారిణః ।
న ద్రష్టుమపి శక్తాస్తే రక్షితం రామనామభిః ॥ 11 ॥

రామనామములచే రక్షించబడువానిని పాతాళము లో సంచరించువారు, భూమిపై సంచరించువారు, ఆకాశములో సంచరించువారు, కామరూపములలో సంచరించువారు (కనీసం) చూడనైనా చూడలేరు.

రామేతి రామభద్రేతి రామచన్ద్రేతి వా స్మరన్ ।
నరో న లిప్యతే పాపైః భుక్తిం ముక్తిం చ విన్దతి ॥ 12 ॥

రామా (అని కాని) రామభద్రా (అని కాని) రామచంద్రా (అని కాని) స్మరించు మనుష్యుని పాపములు అంటవు. (అతనికి) భుక్తి (ఈ లోకం లో సుఖములు), ముక్తి లభిస్తాయి.

జగజ్జైత్రేకమన్త్రేణ రామనామ్నాఽభిరక్షితమ్ ।
యః కణ్ఠే ధారయేత్తస్య కరస్థాః సర్వసిద్ధయః ॥ 13 ॥

ఈ రామనామములచే రక్షించబడు మంత్రము జగత్తునందు శ్రేష్ఠము. ఎవరైతే ఈ స్త్రోత్రమును కంఠమున ధరిస్తారో (పఠిస్తారో, కంఠస్తం చేస్తారో) వారికి అన్ని సిద్ధులూ కరతలామలకములు అవుతాయి.

వజ్రపఞ్జరనామేదం యో రామకవచం స్మరేత్ ।
అవ్యాహతాజ్ఞః సర్వత్ర లభతే జయమఙ్గలమ్ ॥ 14 ॥

వజ్రపంజరమనే పేరున్న ఈ రామకవచమును స్మరించే వారి ఆజ్ఞ (మాట) ఎదురులేనిది అవుతుంది. వారికి సర్వత్ర విజయము, శుభము కలుగుతాయి.

ఆదిష్టవాన్ యథా స్వప్నే రామరక్షాంమిమాం హరః ।
తథా లిఖితవాన్ ప్రాతః ప్రబుద్ధో బుధకౌశికః ॥ 15 ॥

స్వప్నములో శివుడు ఆదేశించిన విధముగా ఈ రామరక్షా స్తోత్రమును బుధకౌశికుడు నిదురలేచి ప్రాతఃకాలమున గ్రంధస్థం చేసెను.

ఆరామః కల్పవృక్షాణాం విరామః సకలాపదామ్ ।
అభిరామస్త్రిలోకానాం రామః శ్రీమాన్ స నః ప్రభుః ॥ 16 ॥

కల్పవృక్షాలకు ఆలవాలమైనవాడు (అన్ని కోరికలూ తీర్చువాడు), సకల ఆపదలూ నివారించువాడు, ముల్లోకాలనూ రంజింపచేయువాడు, సీత (లక్ష్మి) తో కూడినవాడు అగు రాముడు మనకు ప్రభువు.

తరుణౌ రూపసమ్పన్నౌ సుకుమారౌ మహాబలౌ ।
పుణ్డరీకవిశాలాక్షౌ చీరకృష్ణాజినామ్బరౌ ॥ 17 ॥

(రామలక్ష్మణులు ఇరువురూ) యవ్వనులూ, సౌందర్యవంతులూ, సుకుమారులూ, గొప్ప బలశాలులూ, పద్మములవంటి విశాలమైన నేత్రములున్నవారూ, నారచీరలూ, కృష్ణాజినమూ ధరించినవారూ (తరువాతి శ్లోకము తో అనుసంధానము)

ఫలమూలాశినౌ దాన్తౌ తాపసౌ బ్రహ్మచారిణౌ ।
పుత్రౌ దశరథస్యైతౌ భ్రాతరౌ రామలక్ష్మణౌ ॥ 18 ॥
కందమూలములూ, ఫలములూ తినువారు, ఆత్మనిగ్రహము కలవారు, తాపసులు, బ్రహ్మచారులు, అన్నదమ్ములు అయిన దశరథుని కుమారులు రామలక్ష్మణులు (తరువాతి శ్లోకము తో అనుసంధానము)

శరణ్యౌ సర్వసత్త్వానాం శ్రేష్ఠౌ సర్వధనుష్మతామ్ ।
రక్షః కులనిహన్తారౌ త్రాయేతాం నో రఘూత్తమౌ ॥ 19 ॥

బలశాలులెల్లరిలోనూ శరణుకోరదగినవారూ, ధానుష్కులలోకెల్ల శ్రేష్ఠులూ, రాక్షసకులమర్దనులూ, రఘువంశములో ఉత్తములూ (అగు రామలక్ష్మణులు) మనను రక్షించుగాక.

ఆత్తసజ్జధనుషావిషుస్పృశావక్షయాశుగనిషఙ్గసఙ్గినౌ ।
రక్షణాయ మమ రామలక్ష్మణావగ్రతః పథి సదైవ గచ్ఛతామ్ ॥ 20 ॥

అక్షయ బాణ తూణీరములతో, సిద్ధముగా నున్న ధనుస్సులతో, బాణములను తాకుతున్న చేతులతో (ప్రయోగమునకు సిద్ధముగా అని) ఉన్న రామలక్ష్మణులు నన్ను కాపాడుటకై దారిలో నా ముందు నడిచెదరుగాక.

సన్నద్ధః కవచీ ఖడ్గీ చాపబాణధరో యువా ।
గచ్ఛన్మనోరథోస్మాకం రామః పాతు సలక్ష్మణః ॥ 21 ॥

కవచముతో, ఖడ్గముతో, ధనుర్బాణములతో సన్నద్ధముగా నున్న యవ్వనములోనున్న రాముడు లక్ష్మణుడితో కలిసి మనను రక్షించుగాక. ఇదే నా మనోరథము.

రామో దాశరథిః శూరో లక్ష్మణానుచరో బలీ ।
కాకుత్స్థః పురుషః పూర్ణః కౌసల్యేయో రఘూత్తమః ॥ 22 ॥

రాముడు దశరధ, కౌసల్యల తనయుడు, శూరుడు, లక్ష్మణుడు ఎప్పుడూ వెంట ఉండేవాడు, బలవంతుడు, కాకుత్స్థ వంశములో జన్మించినవాడు, సంపూర్ణ పురుషుడు, రఘువంశములో ఉత్తముడు.

వేదాన్తవేద్యో యజ్ఞేశః పురాణపురుషోత్తమః ।
జానకీవల్లభః శ్రీమాన్ అప్రమేయ పరాక్రమః ॥ 23 ॥

(రాముడు) వేదాంతముద్వారా తెలుసుకోదగినవాడు, యజ్ఞములకు పతి, ప్రాచీనుడు, పురుషోత్తముడు, జానకీనాథుడు, సంపద (లక్ష్మి) కలిగినవాడు, అనంత (కొలువలేని) పరాక్రమము కలిగినవాడు.

ఇత్యేతాని జపన్నిత్యం మద్భక్తః శ్రద్ధయాన్వితః ।
అశ్వమేధాధికం పుణ్యం సమ్ప్రాప్నోతి న సంశయః ॥ 24 ॥

(శివుడు అంటున్నాడు) నా భక్తుడు శ్రద్ధతో ఈ విధముగా నిత్యమూ జపిస్తే నిస్సందేహముగా అశ్వమేధయజ్ఞము కన్నాఅధికముగా పుణ్యము లభిస్తుంది.

రామం దుర్వాదళశ్యామం పద్మాక్షం పీతవాససమ్ ।
స్తువన్తి నామభిర్దివ్యైః న తే సంసారిణో నరః ॥ 25॥
దూర్వాదళములవంటి నల్లని దేహచ్ఛాయ కలవాడు, పద్మనేత్రుడూ, పీతాంబరములు ధరించినవాడు అగు రాముని (ఈ స్తోత్రమునందలి) దివ్యనామములతో స్తుతించిన వానికి సాధారణ సంసారబంధములు ఉండవు.

రామం లక్ష్మణపూర్వజం రఘువరం సీతాపతిం సున్దరమ్
కాకుత్స్థం కరుణార్ణవం గుణనిధిం విప్రప్రియం ధార్మికమ్ ।
రాజేన్ద్రం సత్యసన్ధం దశరథతనయం శ్యామలం శాన్తమూర్తిమ్
వన్దే లోకాభిరామం రఘుకులతిలకం రాఘవం రావణారిమ్ ॥ 26 ॥

లక్ష్మణుని అన్నగారు, రఘువంశ శ్రేష్ఠుడూ, సీతాపతి, సుందరుడూ, కాకుత్స్థ వంశములో జన్మించినవాడూ, దయాసముద్రుడూ, సద్గుణములకు ఆలవాలమైనవాడూ, బ్రాహ్మణులకు ఇష్టుడూ, ధార్మికుడూ, రాజులకు రాజు (చక్రవర్తి), సత్యమునతిక్రమించనివాడూ, దశరథుని కుమారుడూ, నల్లని మేనిచ్ఛాయకలవాడూ, శాంత స్వభావుడూ, లోకమును రంజింపచేయువాడూ, రఘువంశ సంజాతుడూ, ఆ రఘువంశములో ఎన్నదగినవాడు, రావణాసురుని సంహరించినవాడూ అగు రామునికి నమస్కరించుచున్నాను.

రామాయ రామభద్రాయ రామచన్ద్రాయ వేధసే ।
రఘునాథాయ నాథాయ సీతాయాః పతయే నమః ॥ 27 ॥
రామునికి, రామభద్రునికి, రామచంద్రునికి, పరబ్రహ్మమునకు, రఘువంశజుల ప్రభువుకు, (అందరి) నాథునికి, సీతాపతికి నమస్కారములు.

శ్రీరామ రామ రఘునన్దన రామ రామ
శ్రీరామ రామ భరతాగ్రజ రామ రామ ।
శ్రీరామ రామ రణకర్కశ రామ రామ
శ్రీరామ రామ శరణం భవ రామ రామ ॥ 28 ॥

రఘువంశజులకు ఆనందముకలిగించువాడూ, భరతునికి అన్నగారు, యుద్ధములో కర్కశుడూ అగు శ్రీరాముడు నాకు శరణం.

శ్రీరామచన్ద్రచరణౌ మనసా స్మరామి
శ్రీరామచన్ద్రచరణౌ వచసా గృణామి ।
శ్రీరామచన్ద్రచరణౌ శిరసా నమామి
శ్రీరామచన్ద్రచరణౌ శరణం ప్రపద్యే ॥ 29 ॥

శ్రీరామచంద్రుని చరణములను మనసా స్మరించుచున్నాను. వాక్కుచే స్తుతించుచున్నాను, శిరస్సుతో నమస్కరించుచున్నాను. శరణువేడుతున్నాను.

మాతా రామో మత్పితా రామచన్ద్రః
స్వామీ రామో మత్సఖా రామచన్ద్రః ।
సర్వస్వం మే రామచన్ద్రో దయాళుః
నాన్యం జానే నైవ జానే న జానే ॥ 30 ॥

నాకు తల్లీ, తండ్రీ, ప్రభువూ, స్నేహితుడూ, సర్వస్వమూ దయాళువైన రామచంద్రుడే. నాకు వేరు తెలియదు కాక తెలియదు.

దక్షిణే లక్ష్మణో యస్య వామే తు జనకాత్మజా ।
పురతో మారుతిర్యస్య తం వన్దే రఘునన్దనమ్ ॥ 31 ॥

కుడివైపున లక్ష్మణుడూ, ఎడమవైపున జానకీదేవీ, ముందున హనుమంతుడూ ఉన్న రఘునందనునికి (రఘువంశజులకు ఆనందముకలిగించువానికి) నేను నమస్కరించుచున్నాను.

లోకాభిరామం రణరఙ్గధీరమ్
రాజీవనేత్రం రఘువంశనాథమ్ ।
కారుణ్యరూపం కరుణాకరం తమ్
శ్రీరామచన్ద్రమ్ శరణం ప్రపద్యే ॥ 32 ॥
లోకమును రంజింపచేయువాడూ, యుద్ధభూమిలో ధీరుడూ, పద్మ నేత్రుడూ, రఘువంశజుల ప్రభువూ, మూర్తీభవించిన కారుణ్యమూ, కరుణాకరుడూ అయిన శ్రీరామచంద్రుని శరణువేడుతున్నాను.

మనోజవం మారుతతుల్యవేగమ్
జితేన్ద్రియం బుద్ధిమతాం వరిష్ఠమ్ ।
వాతాత్మజం వానరయూథముఖ్యమ్
శ్రీరామదూతం శరణం ప్రపద్యే ॥ 33 ॥

మనోవేగము కలవాడూ, వాయు సమవేగము కలవాడూ, ఇంద్రియములను జయించినవాడూ, బుద్ధిమంతులలో శ్రేష్ఠుడూ, వానరసైన్యములో ముఖ్యుడూ శ్రీరామునిదూత అగు హనుమంతుని శరణువేడుతున్నాను.

కూజన్తం రామ రామేతి మధురం మధురాక్షరమ్ ।
ఆరుహ్య కవితాశాఖాం వన్దే వాల్మీకికోకిలమ్ ॥ 34 ॥

కవితాకొమ్మలనెక్కి రామా, రామా అను మధురాక్షరాలను తీయగా కూయుచున్న వాల్మీకి కోకిలకు నమస్కరిస్తున్నాను.

ఆపదామపహర్తారం దాతారం సర్వసమ్పదామ్ ।
లోకాభిరామం శ్రీరామం భూయో భూయో నమామ్యహమ్ ॥ 35 ॥

ఆపదలను తొలగించువాడూ, సర్వసంపదలనూ ప్రసాదించువాడూ, లోకమును రంజింపచేయువాడూ అగు శ్రీరామునికి మరల మరల నమస్కరించుచున్నాను.

భర్జనం భవబీజానాం అర్జనం సుఖసమ్పదామ్ ।
తర్జనం యమదూతానాం రామ రామేతి గర్జనమ్ ॥ 36 ॥

రామ రామ అను గర్జన (రామనామ జపం) సంసారమూలములను (మరల జన్మించు కారణములను) నశింపజేయునది (ముక్తిని ప్రసాదించునది), సుఖసంపదలను ఆర్జించిపెట్టునది, యమదూతలను బెదిరించునది.

రామో రాజమణిః సదా విజయతే రామం రమేశం భజే
రామేణాభిహతా నిశాచరచమూ రామాయ తస్మై నమః ।
రామాన్నాస్తి పరాయణం పరతరం రామస్య దాసోస్మ్యహమ్
రామే చిత్తలయః సదా భవతు మే భో రామ మాముద్ధర ॥ 37 ॥

రాజశ్రేష్ఠుడైన రామునికి సదా జయమగుగాక. లక్ష్మీపతి అగు రాముని భజించుచున్నాను. ఏ రామునిచేత రాక్షససేనలు నశింపచేయబడినవో ఆట్టి రామునికి నమస్కారములు. రాముని కన్నా గొప్ప గమ్యము వేరొకటిలేదు. నేను రామునియొక్క దాసుడిని. నా మనస్సు ఎల్లప్పుడూ రామునియందు లయమగుగాక. ఓ రామా!నన్ను ఉద్ధరించు.

శ్రీరామ రామేతి రామేతి రమే రామే మనోరమే ।
సహస్రనామ తత్తుల్యం రామనామ వరాననే ॥ 38 ॥

(శివుడు పార్వతి తో అంటున్నాడు) ఓ అందమైనదానా! శ్రీరామ రామ రామ అని నేను (మనస్సులో) రమిస్తున్నాను. ఓ సుందరమైన ముఖముకలదానా! రామనామము సహస్రనామములతో తుల్యము.

॥ ఇతి శ్రీబుధకౌశికవిరచితం శ్రీరామరక్షాస్తోత్రం సమ్పూర్ణమ్ ॥